انواع چاپ

چاپ هلیوگراور (روتوگراور)

سیستم چاپ گود نام دارد که کیفیت آن شبیه به چاپ افست بوده است.روش های انجام دادن این نوع چاپ خیلی گرانتر از چاپ های دیگر مانند چاپ فلکسو و افست است. این چاپ بهترین انتخاب برای چاپ کردن بر روی اشکال مختلف رول و مواردی از این قبیل نام دارد. دلیلش هم آن است که بویسله ی سیلندر تهیه می شود. با این روش می توان تعداد زیادی چاپ کرد در حالی که در روش افست برای تعداد زیاد باید زینک های مجدد درست شود. از این روش می توان برای چاپ روی تی شرت هم استفاده گرفت.

چاپ سیلک اسکرین

یکی از پرکاربردترین چاپ ها این نوع چاپ نام دارد. چاپ روی مواد مختلف را می توان تجربه کرد زیرا تنوع در نوع مرکب استفاده شده بالایی دارند. به وسیله تکنیک های این روش می شود روی سطوح بی نظم و گرد و غیره عمل چاپ را انجام داد. به وسیله چاپ سیلک بر روی تمامی اجسامی که در اطراف خود مشاهده می کنید که دارای هر شکلی هستند، می توانید عمل چاپ را انجام دهید و تجربه کنید.

 چاپ تامپو

این نوع چاپ را در دسته چاپ های گود قرار می دهند. دلیل قرار دادن در این دسته به دلیل وجود یک کلیشه گود در انجام فرایند چاپ می باشد. عمل چاپ روی مواد مختلف هم از نظر جنس و هم از نظر شکل فیزیکی، از ویژگی های این نوع چاپ می توان به حساب برد. که با این روش می توان بر روی سطوح گرد، محدب، صاف، منحنی و حتی کره عمل چاپ را پیاده سازی کرد. یکی از روش های انجام چاپ روی تی شرت استفاده از این روش خواهد بود.

چاپ افست روی فلز

وقتی در مورد چاپ افست فکر می کنیم، چاپ روی مقوا و کاغذ به ذهن ما خطور می کند. با این روش چاپ که می توان آن را جزء با کیفیت ترین روش های چاپ نامید، می شود روی اجسام با جنس های مختلفی به جز کاغذ و مقوا عمل چاپ را تجربه کرد. مثلا می توان به قوطی های فلزی مانند رب گوجه فرنگی، آب میوه ها، تن ماهی و غیره اشاره کرد که از این شیوه چاپ استفاده کرده اند.

 چاپ پارچه

این روش چاپ بسیار شباهت زیادی به چاپ سیلک اسکرین دارد. برای چاپ پارچه و سیلک به دو روش ماشینی و دستی عمل می کنند. می توان به چاپ پارچه به عنوان نوعی چاپ سیلک اشاره کرد ولی تفاوتشان در آن است که رنگ های استفاده شده در این چاپ حلالشان آب است و پایه آبی دارند. قرار گرفتن رنگ بر روی پارچه به سرعت ثابت می شود و با شستن از آن جدا نخواهد شد. 

چاپ لترپرس(برجسته)

چاپ برجسته، یکی از قدیمی ترین روش های چاپ است که توسط شخص کوتنبرگ در اواسط قرن 15 به ابداع شد. در آلمان به این روش ، روش چاپ کتاب هم گفته می شود زیرا از این روش برای اولین بار برای چاپ کتاب و متن استفاده شده بود. در این روش چاپ فرم چاپ برجشته از حرف های متنوع سربی شکل می دهند. انتقال مرکب به دلیل برجستگی های سطح حروف انجام می شود. معلوم است که در این روش قسمتی از فرم که دارای اطلاعاتی روی آن نیست با سطح چاپی برخورد نمی کند.

با وجود اینکه در سال های قبل تغییراتی در امر چاپ رخ داده است، روش چاپ برجسته کم کم در حال از بین رفتن قرار دارد، ولی همچنان بعضی از چاپخانه ها از این چاپ استفاده می کنند. 

در چاپ برجسته انتقال اطلاعات بر روی سطح چاپ به وسیله ی برجسته ای روی فرم انجام می شود. سطحی که چاپ را انجام می دهد نسبت به سطح غیر چاپی دارای برجستگی یشتری است. سطح چاپ شونده بر روی یک سیلندر قرار می گیرد. لایه ای از مرکب با ضخامت ثابت بر روی فرم منتقل می شود. بعد از آن سیلندر و فرم چاپ را به یکدیگر فشار می دهند و مرکب به روی آن منتقل می شود و عمل چاپ شکل می گیرد.

اگر بخواهیم به یکی از قدیم ترین ماشین های چاپ اشاره کنیم ماشین چاپ ملخی یکی از این ماشین ها است که خود آن یکی از چاپ های برجسته نام دارد. در این روش حروف سربی که کوتنبرگ آنها را اختراع کرده بود در این روش استفاده شده اند. با وجود اینکه نسل ماشین های ملخی رو به پایان است اما هنوز هم از این ماشین استفاده های سودمندی خواهد شد. از جمله ی این کار ها می توان به کار هایی با تیراژ پایین مانند چاپ روی تی شرت ، کارت ویزیت، سربرگ و ... اشاره ای برد.

اولین دستگاه چاپ اتوماتیک توسط شخصی به نام گوردون در سال ۱۸۵۰ به وجود آمد. این مخترعی آلمانی، دستگاه چاپ لیبرتی را در آمریکا به اختراع کرد. سپس دستگاه چاپ گالی توسط شخصی به همین نام در سال ۱۸۷۰ ابداع و شروع به کار کرد. به تدریج در همه ی این دستگاه ها مکانیزم دستگاه چاپ به روش های مختلف بهینه سازی شدند، ولی مهم ترین اختراع که ابداعی نوین بود درسال ۱۹۱۳میلادی توسط شخصی به نام گیلک که خود ناشر کتاب بود انجام گرفت. اختراع گلیک سیستم جدیدی بود که در آن تغذیه ی کاغذ به دستگاه چاپ را به طور خود کار انجام می شد. به این ترتیب که کاغذ توسط گیره هایی که روی بازویی به شکل ملخ هواپیما تعبیه شده بود ، همراه با گردش ملخ، به محل مناسب برای چاپ منتقل می شد. این دستگاه چاپ به نام ماشین نیگل هایدلبرگ معروف به ملخی بود که از سال های ۱۹۲۰ به بعد شهرت بسیاری پیدا کرد.